Fraseologisme "mousseline jong dame" kom al minder voor in die leksikon van Russe. Maar selfs 200 jaar gelede was hierdie vangstryd ongelooflik gewild en het dit 'n sekere kategorie jong mense gekenmerk. Dit was die naam van jong adellike vroue wat uitsluitlik in sosiale geleenthede en mode belanggestel het.
Die oorsprong van die gevleuelde uitdrukking
Die uitdrukking 'mousseline jong dame' het in die Russiese taal in die tweede helfte van die 19de eeu verskyn. Dit het sy oorsprong in die naam van 'n duur en baie ligte materiaal - moeselien. In gasagtige weefsels kleef die drade nie styf aan mekaar nie, daar is gapings tussen hulle, wat hulle 'n spesiale lugigheid en deursigtigheid gee. Gaas behoort tot dieselfde groep materiale, maar anders as moeselien is dit eenvoudiger en goedkoper. Kiseya is baie gewild in die Ooste, waar 'n warm klimaat heers, dit skadu die kamer en laat lug in. Gordyne en gordyne wat van hierdie stof gemaak is, verleen misterie en eksotisme aan die kamer. Tot vandag toe word moeselien gebruik om vensters te versier; veral materiaal uit Indië, China, Turkye en Italië is gewild.
In die ou dae is moeselien wyd gebruik om vroueklere te skep. Damestoilette van hierdie stof is verkies deur Russiese jong edelvroue, wat 'jong dames' genoem is. Die meisies het probeer om al die nuutste modeneigings te volg en lyk pragtig. Kiseya was veral geskik vir jong meisies, ouer dames verkies digter materiaal. Dit is voldoende om die wit rok wat met 'n satynboog versier en vir die bal bedoel is, te herroep, waaroor Ekaterina Sushkova, die dame van die hart van die jong Mikhail Lermontov, skryf. Die "appelgroen rok" van die hoofkarakter van die roman "Gone with the Wind" is van tarlatan toegewerk - 'n verskeidenheid moeselien. Besonder gewild was subtiele weefsels van modieuse bleek skakerings, waarvoor selfs name moeilik was om vorendag te kom, - Nikolai Vasilyevich Gogol het ironies genoeg opgemerk in die gedig "Dead Souls".
Gebruik in literatuur
Die uitdrukking "moeselienmeisie" word vir die eerste keer genoem in die literêre werk van Nikolai Pomyalovsky. Die heldin van die verhaal "Bourgeois Happiness" (1861) Lizaveta Arkadyevna rig haar verontwaardiging aan die jong adellike vrou Lenochka, wat in die provinsies grootgeword het. Die grondeienaar praat oor hoe jammer sy is om na sulke meisies te kyk, hoe verbaas sy is oor hul "wonderlike onderontwikkeling en leegheid!.." Die uitdrukking "moeseliennooi" het die verpersoonliking geword van nie te mooi, intelligente mense nie, lig, maar nie in staat tot sterk gevoelens. Hulle edele oorsprong en kwesbare aard het hulle nie in staat gestel om huishoudelike take te verrig nie. Hulle het nie gewerk nie, nie studeer nie, van geskenke gedroom en op 'n suksesvolle huwelik gewag. Oor "moeselinwesens" het Pomyalovsky geskryf dat hulle "altyd droom, altyd speel …".
Die frase kom vinnig in die literatuur. Dit is gewild deur die kritikus Dmitry Pisarev, wie se pen die "Roman of a mousselin girl" (1865) was - 'n oorsig van die werk van Pomyalovsky. Die publisis publiseer dit in die "Russian Word" -uitgawe. En na die vrystelling van Nikolai Shelgunov se opstel "Ledigheid van vroue" verskyn die fraseologiese frase "mousseline jong dame" in die werke van baie skrywers, digters en publisiste. Die skrywer van die roman "Egiptiese duisternis" (1888) Vsevolod Krestovsky het die konsep van "moeselierommel" in die lippe van sy eie helde geplaas. Later het die term "moeselien" in sy werke verskyn, sodat die heldin die respek van ordentlike mense kon wen, is hulle aangeraai om van haar ontslae te raak. Fraseologisme is teenwoordig in The Islanders (1866) deur Nikolai Leskov en The Nihilist (1884) deur Sophia Kovalevskaya. Die "kitty jong dames" word deur Pyotr Boborykin genoem in Decay (1884) en Alexander Kuprin in Moloch (1896).
Interpretasie van fraseologiese eenhede
In die Explanatory Dictionary of Vladimir Dahl (1881) is fraseologiese eenheid afwesig, maar daarin kan u die woord "moeselien" vind. Die beroemde leksikograaf beskryf haar as 'n 'dandy'. Die uitdrukking "mousselin jong dame" het selfs in die Sowjet-geskiedenis nie vergeet nie. In die woordeboek wat deur Ushakov (1935) geredigeer word, klink die betekenis daarvan soos volg: "cutesy, limited girl", grootgemaak volgens patriargale reëls. Sergei Ozhegov (1949) vul die definisie van so 'n jong persoon aan met die 'uitkyk op 'n filistyn'.
Baie mense, wat hierdie fraseologiese eenheid gehoor het, het dit verkeerdelik verstaan as 'n 'jelliedame'. Een van hierdie nuuskierige gevalle word beskryf in die gewilde boek vir kinders deur Eduard Uspensky "oom Fyodor, die hond en die kat."
Wat om te doen met die "Turgenev-meisie"
Baie sien algemene kenmerke in hierdie twee uitdrukkings. Die belangrikste ding wat hulle verenig, is die verfyning van die natuur. Die heldinne van Turgenev is jong dames wat in afgeleë landgoedere grootgeword het, waarop die skadelike invloed van die stad nie verskyn het nie. Hulle is rein, nederig en opgevoed. Sulke meisies raak verlief, en volg hulle ideaal lewenslank getrou en getrou. Hulle het groot morele krag en oorkom struikelblokke. Dit is presies wat die "mousseline-dames" kortkom, wat kunsmatig na die mode streef en wat hul oorspronklikheid verloor het.
In die Sowjet-tyd
Die fraseologiese frase "mousselin jong dame" weerspieël 'n sekere sosiale omgewing in die nuwe Sowjet-era. In die artikel van Butkevich, 'In 'n vroueskool', is die primêre doelstellings van 'n vroulike opvoedkundige instelling bespreek: om 'n dapper, hardwerkende patriot op te voed, en nie 'om Sowjet-meisies jong dames te laat katoen nie'.
Teen die 60's was daar 'n vaste mening dat die term 'mousseline jong dame' die minagting van progressiewe Sowjet-jeug teenoor 'oppervlakkige en onontwikkelde vroue' uitdruk. Die fraseologiese frase het die vroulike tipe, wat deur die edele kultuur gekweek is, versigtig en ironies gekenmerk. Maar geleidelik het die helder kleure van die fraseologiese eenheid begin vervaag en hul ekspressiwiteit verloor.
Moderne "moeselien dames"
Vandag is dit onmoontlik om 'n meisie te ontmoet wat 'n klassieke edele opleiding ontvang het. En mousselin-uitrustings is nie algemeen nie. Daarom het die uitdrukking 'mousseline dame' sy oorspronklike betekenis verloor. Fraseologisme kom voor in die moderne leksikon, alhoewel dit 'n heel ander konnotasie verkry het. As 'n manlike verteenwoordiger byvoorbeeld huil en trane uitlaat, word daar vir hom gesê dat hy 'soos 'n meisie' optree of 'soos 'n moeselinmeisie' slap word. ' Selfs kinders weet dat 'n man versamel moet word, en trane pas hom nie.
In die moderne samelewing het glansryke skoonheid edele en burgerlike vroue vervang. Daar is baie blondines onder hulle, dus verwys die uitdrukking 'mousseline dames' hoofsaaklik daarna. Daar word algemeen aanvaar dat blondines nie net eienaars van 'n sekere haarkleur is nie, maar 'n kenmerkende gemoedstoestand. Vir sulke meisies is die belangrikste hul eie skoonheid, daarin sien hulle hul roeping. En dit maak nie saak dat iemand anders hierdie skoonheid sal bevat nie. Omdat hulle onvoldoende opgelei is, weet hulle min en stel hulle nie veel belang nie, en toon boonop 'n absolute onvermoë om aan te pas by lewensituasies. Onder die eienaars van ligte haarkleur is daar egter suksesvolle en intelligente vroue, maar die folklore het blondes lankal heldinne van grappe gemaak en hulle 'moussinedames' genoem.
Dikwels word 'n wispelturige meisie of 'n jong man wat kerm en ontevredenheid uitspreek, dikwels 'n 'moussinedame' genoem. Hy kla gedurig oor geringe, dikwels verreikende probleme en ongemak. Soms word hierdie uitdrukking 'n verwende persoon genoem wat bang is vir probleme. So 'n swak wil en 'n ongebalanseerde persoon lyk byvoorbeeld koud selfs in 'n warm kamer.
Die fraseologiese eenheid kenmerk ook die onwaardige gedrag van 'n persoon in verskillende situasies. 'N Voorbeeld sou 'n student wees wat smeek om 'n oorskatting van sy kennis, en dit voor sy kamerade doen. Sommige sokkerspelers wat 'n strafskop kry, probeer om die skeidsregter deur middel van toneelspel te beïnvloed. Die uitdrukking "O, jy is 'n moeseliense meisie!" klink veral aanstootlik as dit aan 'n man gerig is.
In ons tyd het die uitdrukking minder gereeld begin gebruik, maar het nie in argaïsme verander nie. Die taal word immers nie so vinnig soos motormodelle en elektroniese toestelle opgedateer nie. Dit beteken dat die vangsin 'n langer leeftyd het as die nuuthede van tegniese denke. Aangesien dit uit die pre-revolusionêre lewe gekom het, het dit in die Russiese taal behoue gebly, hoewel dit nuwe kleure verwerf het. Fraseologisme kom nie net voor in alledaagse kommunikasie nie, maar word ook maklik deur moderne skrywers gebruik.
